Իշխանությունները փորձում են համոզել հասարակությանը, որ հակամարտությունն այլևս գոյություն չունի, ինչով հիմնավորվում է Մինսկի խմբի անպետք լինելը։ Սակայն այդ փաստարկը պատրանք է և խիստ հակասում է իրականությանը։
Եթե իսկապես հակամարտություն չկա, ապա ինչո՞ւ են ադրբեջանական զինված ուժերը գտնվում Հայաստանի ինքնիշխան տարածքում:
Ինչո՞ւ են հայ ռազմագերիները և գերեվարված ՀՀ քաղաքացիները, ինչպես նաև Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի կողմից ընտրված անձինք պահվում ադրբեջանական բանտերում։
Ինչո՞ւ է Լեռնային Ղարաբաղի ժողովուրդը զրկված իր հայրենի բնօրրան վերադարձի իրավունքից։
Հրաժարվելով կարևորագույն դիվանագիտական գործիքից, որը տարիներ շարունակ ծառայել է մեր շահերի պաշտպանությանը, մենք թուլացնում ենք Հայաստանի դիրքերը և Ադրբեջանին տրամադրում նոր լծակներ՝ ճնշում գործադրելու համար։
Այսպիսով, հայկական բանակցային ֆոնդը զրկվում է բովանդակությունից և սպառվում։ Մեր վերջին դիվանագիտական խաղաքարտերը միակողմանի զիջվում են թշնամուն՝ կրկին ոչ մի բանի դիմաց և նախապես հիմնավորված դիրքորոշումը հապճեպ փոխելու արդյունքում: Խստիվ դատապարտում եմ և հույս ունեմ, որ Հայաստանի քաղաքացիները և քաղաքական ուժերը համապատասխան հետևություններ կանեն այս ամենից: